Reactie van een deelnemer

Over Happy as Single

Beste Anja,
Bedankt voor de workshop. Ik heb er veel aan gehad.
Ik zou je nog even iets vertellen over mijn ervaring bij de workshop familieopstellingen voor singles.

Tijdens de workshop was degene die een vraag inbracht over haar single zijn een alleenstaande moeder van een zoontje met een hele verantwoordelijke baan. In de opstelling koos ze mij om haar te vertegenwoordigen. Daarom heb ik alles heel goed kunnen voelen.
Ze deed eigenlijk alles heel goed in haar leven. Haar baan ging goed, met haar zoontje ging het goed, ze had een leuke vriendenkring, leuke hobbies. Ze miste alleen nog een leuke partner.
Net zoals in mijn leven. Ik was al 10 jaar gescheiden. En woonde alleen met mijn 2 dochters. Ik had ook leuke hobbies en leuke vrienden. Maar ik miste een leuke partner. Ik ging uit en ontmoette aardige mannen, maar om de een of andere reden lukte een relatie maar niet. Tot ik bij de familieopstelling ineens zag waardoor.
Ik kwam te sterk over ten opzichte van mannen. Een man wil graag bij een vrouw haar kwetsbaarheid zien en dat kon ik niet. Dat sterk overkomen was mijn kracht, maar ook mijn valkuil. Er is eens een man geweest die het uit maakte en zei dat hij niet tegen mijn karakter kon.
Toen ik 3 jaar geleden mijn huidige vriend ontmoette, heb ik erg mijn best gedaan om nu anders om te gaan met deze relatie. Met veel moeite durfde ik dingen uit handen te geven, dingen te laten gebeuren, niet alles onder controle te willen houden. Hij verzon uitstapjes, mocht mijn tranen zien, mocht me troosten, ik durfde hem persoonlijke dingen te vertellen enz.

Over Familieopstelling

Beste Anja,

Ik wil je graag laten weten dat er sinds de 2e opstelling bij jou op 14 mei j.l. (2012)bij mij een belangrijke verschuiving heeft plaatsgevonden.
Ik heb duidelijk ervaren hoe het doodse gevoel dat ik van mijn vader heb overgenomen en het enorme pakket normen en waarden dat ik van mijn moeder heb overgenomen mij hebben vastgezet. Ik was na de 1e opstelling in maart al begonnen een werkstuk te maken over systemisch werk en familieopstellingen en heb daarvoor het boek 'Vonken van Verlangen' van Wibe Veenbaas gelezen. Alles bij elkaar heeft me geholpen om het helder te gaan zien.

Jouw uitleg over dat ik voor een deel een recalcitrante puber ben, heeft me veel gegeven. Ik zag ineens het patroon en kon vervolgens een belangrijke stap zetten. Ik merk dat ik mezelf heb vergeven voor beslissingen uit het verleden en dat ik me niet meer schuldig hierover voel. Vervolgens kon ik H. mijn echtgenoot OOK vergeven. Ook is me duidelijk geworden hoe onmachtig boos ik me voelde over zijn ziekte. Ik ging me ertegen afzetten, maar juist daardoor bleef het zo groot. Ik voel nu duidelijk dat ik van hem hou en dat hij zoveel kwaliteiten in huis heeft. Hij heeft Parkinson, hij IS het niet. Ik eer het lot, zo voel ik het.
Ook een belangrijk inzicht, dat ik ook ECHT voel, is dat ik mijn gevoelens MAG hebben. Wat een opluchting!